Eerst enkele gemeenteraden terug.

Toen besliste de groen, liberaal en N-VA bestuursmeerderheid, én onder impuls én samen met CD&V vanuit de oppositie, om de Cyriel Verschaevelaan te herdopen tot de Trien Van Hemeldoncklaan.

Dit tegen het gedragen advies van de cultuurraad in, die, als er dan toch moest veranderd worden, de meetkundige trapeziumvorm van de straat als alternatief voorstelde: de Trapeziumstraat.

Hieruit blijkt nog maar eens duidelijk dat adviesraden maar gevolgd worden, zolang het in het kraam van de machthebbers past.

We maken het ten lande vaker mee dat een, door een straatnaam geëerde persoon, achteraf een duistere kant bleek te hebben. Dus weg ermee.

Daarom gemeentebestuur, ook in Zoersel, wees creatief en innovatief genoeg om niet in die val te trappen van straten te benoemen naar personen.

Dit ter inleiding.

Nu het modeverschijnsel van de, op elke slak zout leggende woke-azijnpissers, ons de nieuwe variant van de ‘erfzonde’ aan het opdringen zijn, kon ex-justitieminister Koen Geens van CD&V de kans niet laten voorbij gaan om ook te scoren. Hij beviel namelijk van het briljante idee om de ‘pedagogische tik’ waar in het verleden heelder generaties mee opgegroeid zijn, in het burgerlijk wetboek te zetten.

Dat wil zeggen dat heel wat brave ouders, dus ook de mijne, gewetensvolle opvoeders en uiteraard onze geachte dorpsschoolmeesters, gestigmatiseerd zijn. Niemand nam toentertijd aanstoot aan het gezegde: “Wie de roede spaart, haat het kind.”

De mars door de instellingen van de mei 68-igers onder de slogan: “Het is verboden te verbieden”, moest nog vertrekken.

Onderwijs gebeurde in de stijl van: “De Witte van Sichem”. Voor heel wat van mijn leeftijdsgenoten en enkele generaties daarna zal dit herkenbaar overkomen.

Met de regel, de tikken op de vingers of met een trek aan het oor uit de bank naar voor gesleurd om daar penitentie te doen voor uw spitsvilderij.

Bij deze, met de beste bedoelingen bezielde schoolmeesters van de oude stempel, hoorde dit bij het normale opvoedingspatroon: “Wie niet horen wil, zal voelen.”

Ik geloof niet, dat van al diegenen die in Halle bij meester De Jongh of meester Berghmans in de klas gezeten hebben, er iemand een trauma van overgehouden heeft.

Bij de Witte had het zeker een gunstig effect want in de laatste zin van de prentjesuitgave van jaren terug, lezen we……”en sedertdien is de Witte van Zichem een brave jongen geworden.”

Als het initiatief van CD&V zich doorzet, wordt van de weersomstuit, een destijds steengoede schoolmeester, nu een ontaard persoon.

Wij verwachten dan ook van CD&V, als consequente partij, dat zij deze schande niet laat voortkankeren, dit niet over haar laat gaan en op een van de volgende gemeenteraden zal agenderen om de, naar meester Berghmans vernoemde straatnaam, te schrappen.

Wie leeft zal zien, maar vermoedelijk moeten we wachten op één of andere radiohype vooraleer ze er het nieuws mee zullen halen…

Stan Meeussen

Filosoof en columnist van en voor Vlaams Belang Zoersel

13 mei 2021.

PS: Vlaams Belang Zoersel is principieel geen voorstander van straten te benoemen naar personen. Net omwille van de reden dat op een later tijdstip wel eens kan blijken dat deze persoon toch ook ‘iemand anders was’. Maar daar waar straten vernoemd zijn naar personen, moeten we de geschiedenis niet uitwissen en dient de straatnaam dus behouden te blijven. De financiële en administratieve gevolgen bij een wijziging zijn voor de bewoners namelijk groot.